چگونه از فرزندان خود در شبکه‌های اجتماعی مراقبت کنیم؟

پدر و مادرها برای مراقبت از فرزندان‌ خود هر کاری می‌کنند؛ مراقب‌اند که آن‌ها زمین نخورند، با احتیاط از خیابان رد شوند و کلاه ایمنی را هنگام دوچرخه‌سواری فراموش نکنند. اما برای محافظت از آن‌ها در برابر شکارچیان مجازی و محتوای آنلاین نامناسب چه باید بکنند؟ آیا در این زمینه دانش و اطلاعات کافی دارند؟ به‌هر‌حال، اینکه بدانیم ما در دنیای دیجیتال زندگی می‌کنیم، یک نگرانی بزرگ است.

اینترنت همه‌جا را فرا گرفته است و فرزندان شما روزی دست‌کم چندبار آنلاین می‌شوند. پس، بهتر است هرچه زودتر با این چالش بزرگ روبه‌رو شوید. با خواندن این مطلب از وی‌پدیا، می‌توانید چند نکتۀ ایمنی جدید به جعبه‌ابزار فرزندپروری‌تان اضافه کنید. البته اگر پیش‌تر این کار را نکرده باشید.

والدین و شبکه‌های اجتماعی

خیلی راه دور نرویم؛ همین یک نسل پیش، بزرگ‌ترین چالش فناوری برای والدین این بود که بفهمند چطور بچه‌هایشان را از تلویزیون جدا کنند. حالا که گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی خانواده‌ها تبدیل شده‌اند و رسانه‌های اجتماعی به‌طور فزاینده‌ای به بچه‌های کوچک‌تر خدمات می‌دهند، والدین وظیفه دارند بچه‌هایشان را در دنیای ناشناخته‌تری محافظت کنند.

استفاده از شبکه‌های اجتماعی، حتی برای بچه‌ها، مزایای خود را دارد؛ به‌ویژه در دوران همه‌گیری، زمانی که همۀ ما مجبور بودیم راه‌های خلاقانه‌ای برای درارتباط‌ماندن پیدا کنیم. فیس‌بوک، اسنپ‌چت، اینستاگرام، توییتر، یوتیوب، پینترست، تامبلر و…، تنها تعدادی از پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی هستند که کودکان و نوجوانان از آن‌ها استفاده می‌کنند.

در‌حالی‌که ارتباط دیجیتالی برای فرزندانتان مزایای زیادی دارد، خطراتی نیز به همراه دارد. هیچ پدر و مادری نمی‌تواند همۀ فعالیت‌های فرزندانش در شبکه‌های اجتماعی را دنبال کند. با‌این‌حال، اقدامات خاصی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به فرزندانتان در راستای استفادۀ ایمن‌تر و مسئولانه‌تر آنان از شبکه‌های اجتماعی انجام دهید. اما قبل از پرداختن به این اقدامات، اجازه دهید به‌طور خلاصه مزیت‌ها و خطرات شبکه‌های اجتماعی آنلاین را بررسی کنیم.

مزایای شبکه‌‌های اجتماعی برای کودکان و نوجوانان

شبکه‌های اجتماعی بخش بزرگی از زندگی اجتماعی و خلاقانۀ بسیاری از نوجوانان هستند. کودکان و نوجوانان از شبکه‌های اجتماعی برای تفریح، ایجاد و حفظ دوستی، اشتراک‌گذاری علایق، کشف هویت و توسعۀ روابط با خانواده استفاده می‌کنند. این تعاملات آنلاین، درواقع گسترش تعاملات آفلاین و رودرروی آن‌هاست. مخصوصاً برای نوجوانان بزرگ‌تر، اغلب بخش مهمی از نحوۀ ارتباط آن‌ها با دوستانشان است.

شبکه‌های اجتماعی می‌توانند کودکان و نوجوانان را براساس علایق مشترک، به جوامع آنلاین جهانی متصل کنند. این‌ شبکه‌ها ممکن است شبکه‌های حمایتی باشند؛ برای مثال، برای بچه‌های دارای معلولیت یا وضعیت پزشکی خاص، یا کودکان با پیشینۀ فرهنگی ویژه. یا ممکن است سایت‌هایی برای نظردادن و به‌اشتراک‌گذاری مطالب درمورد علایق خاص مانند بازی‌ها، سریال‌های تلویزیونی، موسیقی یا سرگرمی‌ها باشند. فرزند شما می‌تواند از مزایای دیگری نیز بهره‌مند شود:

• سواد رسانه‌ای دیجیتال: کاوش در رسانه‌های اجتماعی و آزمایش آن‌ها می‌تواند به فرزند شما کمک کند تا دانش و مهارت‌هایی برای لذت‌بردن از فعالیت‌های آنلاین و اجتناب از خطرات آن به دست آورد.
• یادگیری مشارکتی: فرزند شما می‌تواند از شبکه‌های اجتماعی برای به‌اشتراک‌گذاشتن محتوای آموزشی، چه به‌صورت غیررسمی و چه در محیط‌های رسمی مانند مدرسه، استفاده کند.
• خلاقیت: فرزند شما می‌تواند خلاقیت خود را در عکس‌ها، ویدئوها و بازی‌ها به نمایش بگذارد.
• سلامت روان: ارتباط با خانواده و دوستان و شرکت در جوامع آنلاین محلی و جهانی می‌تواند به کودک شما احساس ارتباط و تعلق دهد.

خطرات شبکه‌های اجتماعی برای کودکان و نوجوانان

شبکه‌های اجتماعی می‌توانند برای فرزندان شما خطراتی نیز ایجاد کنند. ۶ مورد از مهم‌ترین این خطرات عبارت‌اند از:

1. قرارگرفتن در معرض محتوای نامناسب یا آزاردهنده؛ مانند نظرات یا تصاویر بد، تهاجمی، خشونت‌آمیز یا جنسی؛
2. آپلود محتوای نامناسب، مانند عکس‌ها یا ویدئوهای شرم‌آور، خصوصی یا تحریک‌آمیز از خود یا دیگران؛
3. به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی با افراد غریبه؛ برای مثال، شماره‌تلفن، تاریخ تولد یا مکان؛
4. زورگویی سایبری، اخاذی، کلاهبرداری و…؛
5. قرارگرفتن بیش از حد در معرض تبلیغات و بازاریابی هدفمند؛
6. نقض داده‌ها، مانند فروش داده‌های آن‌ها به سازمان‌های دیگر.

۱۳ نکتۀ کلیدی برای مراقبت از فرزندانتان در شبکه‌های اجتماعی

با این اوصاف، اگر فرزند شما درخواست استفاده از شبکه‌های اجتماعی را دارد، یا در حال حاضر از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کند، این ۱۳ نکتۀ کلیدی را برای ایمن‌نگه‌داشتن او در این رسانه‌ها، لحاظ کنید.

۱) درمورد شبکه‌های اجتماعی و راه‌های ایمن‌بودن در آن، آموزش ببینید

مهم است که شما به‌عنوان والدین بچه‌های امروزی، پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی موجود را بشناسید. بدانید در هریک چه نوع اطلاعاتی به اشتراک گذاشته می‌شود و آیا برای فرزندتان مناسب است یا خیر. برخی از محبوب‌ترین پلتفرم‌ها عبارت‌اند از: اسنپ‌چت، اینستاگرام، فیس‌بوک، توییتر، تیک‌تاک و یوتیوب.

عملکرد این پلتفرم‌ها مدام در حال تغییر است، بنابراین خوب است که درمورد شبکه‌های اجتماعی که فرزندتان استفاده می‌کند به‌روز باشید. می‌توانید از فرزندتان بپرسید که کدام پلتفرم‌ها محبوب هستند و او کدام‌ها را دوست دارد. همچنین می‌توانید از او بخواهید که کارکردن با آن شبکه‌ها را به شما نشان بدهد.

۲) برای شروعِ استفاده از شبکه‌های اجتماعی توسط فرزندتان، محدودیت سنی تعیین کنید و از دستورالعمل‌های شرایط سنی پلتفرم‌ها پیروی کنید

در‌حالی‌که با انواع پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی آشنا می‌شوید، باید نگاهی به حداقل سن لازم برای عضویت در هر پلتفرم بیندازید. طبق قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان (COPPA)، اکثر شبکه‌های اجتماعی از کاربران می‌خواهند که ۱۳ سال یا بیشتر داشته باشند تا بتوانند بدون اجازۀ والدین خود حساب کاربری ایجاد کنند. البته این محدودیت‌های سنی اغلب اجرا نمی‌شوند.

اگر دوستان فرزندتان قبل از اینکه به سن مجاز برسند، از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند و فرزند شما نیز به پیروی از آنان می‌خواهد همین کار را انجام دهد، می‌تواند برایتان مشکل‌ساز شود.

• آیا می‌توانید بر سر این موضوع مصالحه کنید؟ اگر فرزندتان تا زمانی که به اندازۀ کافی بزرگ نشده است از یک حساب کاربری خانوادگی استفاده کند چه؟ این کار می‌تواند راهی مقابل پای او بگذارد تا با کمک شما با دوستانش ارتباط برقرار کند.
• آیا فرزندتان می‌تواند از یک پلتفرم شبکۀ اجتماعی مناسب برای کودکان، مانند YouTube Kids یا Messenger Kids استفاده کند؟ این‌ پلتفرم‌‌ها تنظیمات ایمنی قوی‌تری دارند و محتوایشان مناسب سن کودکان است.
• درمورد تحریم شبکه‌های اجتماعی چطور؟ شبکه‌های اجتماعی به‌طور فزاینده‌ای در برنامه‌ها، بازی‌ها، ‌سایت‌ها و حتی محیط‌های آموزشی جاسازی می‌شوند؛ بنابراین ممنوع‌کردن آن‌ها، حتی برای کودکان کوچک‌تر، دشوار است. ضمن اینکه اگر شبکه‌های اجتماعی را ممنوع کنید، ممکن است فرزندتان بیشتر وسوسه شود که وقتی از خانه دور است، آن‌ها را بررسی کند. این بدان معناست که شما فرصت آموزش خطرات شبکه‌های اجتماعی به فرزندتان را از دست می‌دهید. پس بهتر است از این گزینه صرف‌نظر کنید.

۳) دستورالعمل‌ها/قوانینی را برای استفادۀ فرزندانتان از شبکه‌های اجتماعی تنظیم کنید

تعیین قوانین یا دستورالعمل‌ها از همان ابتدا، راهی عالی برای القای عادات مثبت به فرزندتان درمورد شبکه‌های اجتماعی است. با‌این‌حال، شما نباید قوانینی تنظیم کنید که خیلی سخت‌گیرانه باشند؛ زیرا این خطر وجود دارد که فرزندتان فعالانه و مخفیانه تلاش کند که آن‌ها را زیر پا بگذارد. سعی کنید قوانینی وضع کنید که به فرزندتان اجازه دهد تا خودش تصمیمات خوب بگیرد.

این توافق می‌تواند بخشی از یک طرح رسانه‌ای خانوادگی باشد. اگر این دستورالعمل‌ها هم‌زمان استفادۀ شما و فرزندتان از شبکه‌های اجتماعی را شامل شود، می‌توانید برای او الگوی مناسبی باشید. این دستورالعمل‌ها می‌تواند موارد زیر را شامل شود:

• استفاده از شبکه‌های اجتماعی در چه زمان‌هایی و به چه مدت مجاز است؟
• آیا استفاده از شبکه‌های اجتماعی در زمان انجام تکالیف درسی، وعده‌های غذایی خانوادگی و… اشکالی ندارد؟
• استفاده از شبکه‌های اجتماعی در چه فضاهایی اشکالی ندارد؟ برای مثال، فقط در قسمت‌های خانوادگی خانه، نه اتاق‌خواب.
• ارسال مطالب و نظرات در شبکه‌های اجتماعی به چه نحو باشد؟ مهم است که فرزند شما با موارد زیر موافقت کند:
• عدم آپلود یا اشتراک‌گذاری پیام‌ها، تصاویر و ویدئوهای نامناسب؛
• رعایت احترام در پست‌ها و هنگام اشتراک‌گذاری محتوا؛ برای مثال، اگر گفتن یا انجام‌دادن رودرروی چیزی درست نیست، به‌صورت آنلاین هم همین‌طور است.
• اجازه‌گرفتن و جلب رضایت دیگران قبل از ارسال تصاویر آنان.

۴) به فرزندانتان در مورد خطرات شبکه‌های اجتماعی آموزش دهید

علاوه بر رعایت قوانین و دستورالعمل‌ها، مهم است که با فرزندان خود درمورد خطرات اینترنت صحبت کنید. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا بفهمند چرا قوانین شما مهم‌اند و تشخیص علائم هشدار را برایشان آسان‌تر می‌کند. آن‌ها ممکن است بیشتر از شما دربارۀ آخرین روندها و میم‌های آنلاین بدانند، اما همیشه از تهدیداتی که در آنجا وجود دارد آگاه نیستند.

لینک‌ها و دانلودها می‌توانند آن‌ها را به‌سمت کلاهبرداری‌های فیشینگ، ویروس‌ها یا بدافزارها سوق دهند. به آن‌ها یادآوری کنید که همۀ افراد آن‌طور که می‌گویند نیستند، و آن‌ها هرگز نباید در زندگی واقعی، بدون احتیاط و نظارت والدین خود، با یک دوست اینترنتی ملاقات کنند. همچنین به آن‌ها درمورد خطرات کلاهبرداری و سرقت هویت و نحوۀ اجتناب از آن‌ها بگویید و اینکه ممکن است به دلیل سن‌ خود بیشتر در معرض خطر قرار گیرند.

بسیار مهم است که به آن‌ها درمورد اعتبار آنلاین خود نیز آموزش دهید و اینکه چگونه باید مراقب رفتار، تعامل با مردم و وجهۀ خود در این فضای آنلاین عمومی باشند. آن‌ها باید همیشه به یاد داشته باشند که اینترنت خصوصی نیست.

مطمئن شوید که فرزندانتان به‌درستی درک کرده‌اند که وقتی چیزی به‌صورت آنلاین نوشته یا پست می‌شود، خوب یا بد، در سراسر جهان منتشر می‌شود. آن‌ها را تشویق کنید که بی‌درنگ درمورد هر غریبه‌ای که با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند، به شما بگویند؛ به‌خصوص افراد مسن‌تر یا افرادی که باعث می‌شوند کودک شما احساس ناراحتی کند. به آن‌ها اطمینان دهید که شما یک راهنمای خوب برای آن‌ها هستید و آن‌ها برای مطرح‌کردن سؤالات یا نگرانی‌های خود با شما دچار مشکل نخواهند شد.

۵) با فرزندتان درمورد فعالیت آنلاین او آشکارا صحبت کنید

شما نمی‌توانید فعالیت‌های فرزندتان در شبکه‌های اجتماعی را ۲۴ساعته نظارت کنید؛ بنابراین حفظ یک رشتۀ ارتباطی قوی برای درک آنچه در اینترنت بر او می‌گذرد، مهم است. صحبت‌کردن بهترین راه برای محافظت از فرزندتان در برابر خطرات شبکه‌های اجتماعی و اطمینان از امنیت مجازی اوست.

به‌محض اینکه فرزندتان به اینترنت دسترسی پیدا کرد، با او درمورد مطالبی که می‌خواند، تماشا می‌کند و افرادی که به‌صورت آنلاین با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند صحبت کنید، و با بزرگ‌تر‌شدن او، مکالمه را ادامه دهید. از فرزندتان بپرسید که از چه سایت‌هایی بازدید می‌کند یا از چه برنامه‌هایی استفاده می‌کند؛ فهرستی بنویسید و با هم آن‌ها را بررسی کنید. با فرزند خود درمورد آنچه فکر می‌کنید مناسب است صحبت کنید و به او یادآوری کنید که این ممکن است برای سایر والدین و فرزندانشان متفاوت باشد.

به صحبت‌های فرزندتان گوش دهید و درمورد آنچه برای خانوادۀ شما مناسب است به توافق برسید. به یاد داشته باشید که زمانی فرا می‌رسد که آن‌ها خارج از خانۀ امن‌ خود به اینترنت دسترسی خواهند داشت و شما می‌خواهید خود را برای آن روز آماده کنند.

۶) به‌طور مرتب تنظیمات حریم خصوصی فرزندتان را بررسی کنید و به آن‌ها در این خصوص آموزش دهید

هنگامی که فرزند شما یک حساب در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی کرد، مهم است که مراقب به‌روز‌نگه‌داشتن تنظیمات حریم خصوصی او باشید. پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی به‌طور مداوم تنظیمات امنیتی جدیدی را اضافه می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که حداکثر حفاظت برای کاربرانشان در دسترس است؛ اما اغلب اوقات باید توسط کاربران، به‌صورت دستی به‌روزرسانی شوند.

از طرفی، ایدۀ خوبی است که دستورالعمل‌ها و تنظیمات حریم خصوصی شبکه‌های اجتماعی را با فرزند خود مرور کنید. فرزند شما می‌تواند در صورت موافقت با موارد زیر، از حریم خصوصی خود محافظت کند:

• اطلاعات شخصی مانند شماره‌تلفن، مکان و تاریخ تولد را با غریبه‌ها یا با افرادی که نمی‌شناسد به اشتراک نگذارد.
• اطلاعات شخصی مانند شماره‌تلفن یا تاریخ تولد را به پروفایل‌ خصوصی خود اضافه نکند.
• به‌طور منظم تنظیمات حریم خصوصی و موقعیت مکانی، به‌خصوص در تلفن همراه را بررسی کند.
• رمزهای عبور و جزئیات ورود به سیستم را خصوصی نگه دارد و آن‌ها را با دوستان خود به اشتراک نگذارد.
• پس از استفاده از رایانه‌های عمومی، از سیستم خارج شود.
• ویژگی‌هایی مانند ارسال هم‌زمان در چندین شبکۀ اجتماعی را غیرفعال کند.

ضمن اینکه، ملزومات ایمنی برای فرزند شما عبارت‌اند از:

• مسدود‌کردن و گزارش‌دادن افرادی که نمی‌شناسد یا افرادی که نظرات یا محتوای آزاردهنده ارسال می‌کنند.
• کلیک‌نکردن روی پیوندها؛ برخی از پیوندها که امن به نظر می‌رسند می‌توانند به سایت‌های پورنوگرافی منتهی شوند یا اطلاعات شخصی یا مالی را درخواست کنند.
• پذیرش درخواست دوستی فقط از افرادی که هویت آن‌ها را می‌دانند.
• اسکرین‌شات‌گرفتن از چیزهایی که به‌صورت آنلاین می‌بینند، تا با یک بزرگسال مورد اعتماد درمورد آن‌ها صحبت کنند.

و چند مورد دیگر:

• پروفایل فرزندتان را همواره خصوصی نگه دارید: اکثر پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی به کاربران امکان می‌دهند که حساب خود را خصوصی کنند. این بدان معناست که فقط دوستان فرزند شما می‌توانند محتوای نمایۀ او را ببینند. این کار، گام مهمی است که باید برداشته شود تا محتوای صفحۀ فرزندتان خصوصی بماند و در معرض سوء‌استفادۀ دیگران قرار نگیرد.
• مطمئن شوید که فرزندتان یک رمز عبور قوی انتخاب می‌کند: آیا شما از رمز عبوری به‌سادگیِ ۱،۲،۳،۴،۵ برای محافظت از چیزی مهم استفاده می‌کنید؟ خیر، مطمئناً این کار را نمی‌کنید و باید فرزندانتان را نیز به این کار عادت دهید.
• به فرزندان خود آموزش دهید و مطمئن شوید که اطلاعات شخصی، ازجمله شماره‌تلفن، آدرس، مکان یا اعلام حضور خود را پست نمی‌کنند: شبکه‌های اجتماعی به‌قدری به بخشی عادی از زندگی مردم تبدیل شده‌اند که برای افراد، غیرمعمول نیست که اطلاعاتی را دربارۀ خود به اشتراک بگذارند که نباید به اشتراک گذاشته شوند. مهم است که فرزند شما بفهمد چه نوع اطلاعاتی نباید به اشتراک گذاشته شود و چرا.
• به فرزندانتان اجازه ندهید عکس‌ها یا ویدئوهایی را که امنیت آن‌ها را به خطر می‌اندازد پست کنند: هدف اصلی شبکه‌های اجتماعی، اشتراک‌گذاری است و اکثر مردم این کار را با بهترین نیت انجام می‌دهند. اما یک اشتباه یا سهل‌انگاری در ارسال عکس‌ها و ویدئوها می‌تواند عواقب بد و ماندگاری داشته باشد. در این مورد با فرزندان خود صحبت کنید و مطمئن شوید که آن‌ها متوجه‌اند که فقط باید عکس‌ها و ویدئوهای مناسب را پست کنند.

۷) به فرزندتان بگویید که اجازه ندارد درخواست دوستی افراد ناشناس را بپذیرد

اگر از سنین پایین به کودکان و نوجوانان آموزش درستی داده نشود، ممکن است آن‌ها درمورد اینکه با چه کسی چت کنند یا ارتباط بگیرند، ساده‌لوحانه عمل کنند. افراد زیادی وجود دارند که از شبکه‌های اجتماعی برای تعقیب دیگران و سرقت اطلاعات آن‌ها استفاده می‌کنند. به فرزندتان بگویید که تنها اجازه دارد درخواست دوستی افرادی را که می‌شناسد بپذیرد.

۸) در شبکه‌های اجتماعی با فرزندتان «دوست» شوید

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای نظارت فعالانه بر شبکه‌های اجتماعی فرزندتان این است که با او دوست شوید. درست است که در این حالت نمی‌توانید پیام‌های خصوصی، سابقۀ جست‌وجو یا درخواست‌های دوستی او را ببینید، اما می‌توانید صفحاتی را که او دوست دارد، افرادی را که دنبال می‌کند و آنچه را پست می‌کند ببینید.

پس، در حلقۀ دوستان فرزندتان وارد شوید و پست‌های او را زیر نظر بگیرید. ممکن است فرزند شما مقاومت کند، اما به او بگویید که یکی از شروط شما برای اجازۀ دسترسی به شبکه‌های مجازی، همین است.

۹) کنترل‌های والدین (Parental Controls) را بشناسید

عاقلانه است که بدانید چگونه از کنترل‌های والدین/محدودیت‌های جست‌وجوی ارائه‌شده توسط مرورگرهای وب، ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت و دستگاه‌ها استفاده کنید. برای مثال، ویژگی فیلترهای جست‌وجوی ایمن در گوگل، سایت‌هایی را که دارای محتوای صریح جنسی هستند مسدود می‌کند. برای روشن‌کردن آن، به تنظیمات/فیلترهای جست‌وجوی ایمن بروید. این فیلتر، اگرچه ۱۰۰درصد دقیق نیست، اما می‌تواند به جلوگیری از دسترسی فرزندتان به اکثر مطالب خشونت‌آمیز یا جنسی کمک کند.

۱۰) از نرم‌افزارهای نظارت بر فعالیت‌های آنلاین کمک بگیرید یا تنظیمات خاصی را قفل کنید

می‌توانید بدون اینکه بچه‌هایتان احساس کنند که دارید دفتر خاطراتشان را می‌خوانید یا به حریم ارتباطات آن‌ها با دوستانشان تجاوز می‌کنید، از همه‌چیز آگاه شوید.

محصولاتی مانند Bark و Securly می‌توانند نظارت خوبی را ایجاد کنند. این ابزارها می‌توانند بر فعالیت آنلاین فرزندان شما نظارت داشته باشند، محتوای آن‌ها را فیلتر کنند و در‌صورتی‌که چیزی غیرقابل تحمل به نظر برسد، به شما هشدار دهند؛ مانند ارسال پیام نامناسب توسط غریبه‌ای که به رسیدگی شما نیاز دارد، یا پستی که اطلاعات شخصی بسیار حساس را به نمایش می‌گذارد.

همچنین می‌توانید با استفاده از نرم‌افزارهای نظارتی مانند Net Nanny یا Surfie، تنظیمات خاصی را روی رایانۀ خانوادگی خود قفل کنید. این کار به شما امکان می‌دهد که فرزندتان را از شبکه‌های اجتماعی‌ای که مورد تأیید شما نیستند دور نگه دارید، چت‌ها را مسدود کنید یا محتوا را کنترل کنید.

۱۱) صفحه‌نمایش‌ها و دستگاه‌ها را در جایی که بتوانید آن‌ها را ببینید قرار دهید

همیشه بر زمان آنلاین‌بودن فرزندتان نظارت داشته باشید، به‌ویژه کودکان کوچک‌تر. رایانه را در یک نقطۀ مرکزی در خانه قرار دهید تا به‌راحتی مراقب کارهایی که فرزندتان به‌صورت آنلاین انجام می‌دهد، باشید. می‌توانید دستگاه‌های تلفن همراه را طوری تنظیم کنید که رمزهای عبور Wi-Fi را فراموش کنند تا فرزندانتان نتوانند بدون اطلاع شما آنلاین شوند. همچنین، می‌توانید توافق کنید که در اتاق‌خواب، تبلت، لپ‌تاپ یا بازی وجود نداشته باشد.

می‌توانید سابقۀ مرورگر بچه‌های کوچک‌تر را بررسی کنید تا ببینید از چه سایت‌هایی بازدید کرده‌‌اند. بدیهی است با بزرگ‌ترشدن بچه‌ها و کشف چگونگی پاک‌کردن تاریخچۀ مرورگر توسط آنان، این تمهید بی‌اثر می‌شود.

۱۲) بر زمان و میزان آنلاین‌بودن فرزندانتان نظارت کنید

پزشکان توصیه می‌کنند که بچه‌های بین ۵ تا ۱۷ سال نباید بیش از ۲ ساعت در روز از صفحه‌نمایش استفاده کنند. بنابراین، نظارت بر زمان آنلاین‌بودن فرزندانتان، به‌ویژه کودکان کوچک‌تر، بسیار مهم است تا مطمئن شوید به عادت‌های بد نمی‌انجامد. با فرزندان خود روی یک بازۀ زمانی، مثلاً ۳۰ دقیقه در هر جلسه، به توافق برسید و یک تایمر را بر این اساس تنظیم کنید. فراموش نکنید که این زمان، غیرقابل بحث و تمدید باشد.

همچنین باید هر شب وای‌فای خانه را رأس یک ساعت مشخص خاموش کنید تا همۀ اعضای خانواده، استفاده از اینترنت را کنار بگذارند. ضمن اینکه می‌توانید چند روز را در خانه‌تان «روز بدون اینترنت» اعلام کنید تا همه را تشویق کنید که راه‌های کمتر مبتنی بر فناوری را برای سرگرم‌کردن خود دنبال کنند.

۱۳) در شبکه‌های اجتماعی مانند یک سرمشق برای فرزندتان رفتار کنید

مانند یک الگو رفتار کنید. همان نوع رفتار آنلاین مثبتی را در پیش بگیرید که دوست دارید فرزندتان انجام دهد. اگر شما هنگام آنلاین‌بودن محتاط و محترمانه رفتار کنید، به احتمال زیاد فرزندتان نیز راه شما را دنبال خواهد کرد. و بله، این موضوع شامل محدود‌کردن زمان استفاده از اینترنت و حضور در شبکه‌های اجتماعی هم می‌شود.

و در نهایت…

شما قرار نیست در فرزندتان ترس ایجاد کنید یا مانع تجربۀ مزیت‌های آموزشی، سرگرمی، اجتماعی و سایر مزایای شبکه‌های اجتماعی توسط او شوید؛ بلکه باید مهارت‌ها و دانش لازم را به او بدهید تا بداند چگونه می‌تواند از شبکه‌های اجتماعی بیشترین بهره را ببرد و درعین‌حال، از خطراتش نیز مصون بماند.